کد مطلب:21106 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

توبه واقعي به چه صورت است؟ توبه كار واقعي چه كسي است؟

اگر راننده در مسيري به انحراف رفت، پس از توجّه، از راهي كه رفته باز مي گردد، ولي اگر به مسير خود ادامه دهد و فقط به زبان بگويد: منحرف شدم، منحرف شدم، ماشين به مسير اصلي بر نمي گردد و هيچكدام ازمسافران، عذر اين راننده را نميپذيرند.

توبه، يعني بازگشت از خلافكاري و جبران گذشته، كه در اين صورت خداوند، هم توبه را مي پذيرد: ان ا.. يقبل التوبه (1) و هم توبه كننده را دوست مي دارد: ان ا... يحب التوابين (2)

اگر مال كسي را ناحقّ خورده است، به صاحبش برگرداند و اگر نمي خواهد شناخته شود، از طريق بانك يا واسطة ديگر، بدون آن كه خودش را معرّفي كند، مبلغ را به حساب او بريزد.

اگر كسي را آزرده، عذرخواهي كند. اگر نمازي را نخوانه، قضا كند. اگر حقي را كه بايد اظهار كند، كتمان كرده است اعلام كند و به هر حال آنچه را خلاف كرده بايد به نحو مطلوبي اصلاح كند.

قرآن در كنار جملة تابوا فرمود: واصلحوا (3) يعني توبه، همراه با اصلاحات وجبران كاستي هاست.

توبه بايد فوري باشد، زيرا اگر گناهان جمع شوند، توبه مشكل مي شود. غبار روي لباس با فوتي برطرف مي شود، ولي انبوه خاك روي زمين، با فوت برطرف نمي شود.

در روايات مي خوانيم: اِتّقوا المُحقّرات من الذّنوب فانّها لا تغفر (4)، از گناهان كوچك پرهيز كنيد كه بخشيده نمي شود. شايد به اين دليل كه در گناهان كوچك، انسان احساس شرمندگي نمي كند و لذا به فكر توبه هم نمي افتد، بلكه جسارت و جرأت او بر تكرار آن زياد و زمينه اي براي بخشش فراهم نمي شود.

اگر كسي كه مقدار كمي بدهي دارد، به طلبكار بگويد: تو كه از من طلبي نداري، مقداري كه مي خواهي ارزشي ندارد، او طلب خود را نمي بخشد، ولي اگر مبلغ بيشتري بدهكار باشد و نزد طلبكار آيد و عذرخواهي كند، طلبكار يا به او مهلت مي دهد و يا او را ميبخشد. آري، طلبكار، مقدار كم را با جسارت نمي بخشد، ولي مقدار زياد را ممكن است با عذرخواهي ببخشد.





منابع و مآخذ:

1. سوره مباركه توبه/ آيه104

2. سوره مباركه بقره/ آيه160

3. سوره مباركه بقره/ آيه 222

وسائل، ج15، ص310